Ακούστε:
Αν σας αρέσει η δουλειά μας, μπορείτε να εγγραφείτε στο podcast μας, στην αγαπημένη σας εφαρμογή
Συγγραφέας:
Αλεζίδου Ελένη
Χαρακτηριστικά:
Κατάλληλο για παιδιά 3-6 ετών
Πρωταγωνιστούν:
Δυο μικρά αγοράκια
Συμβολικό παιχνίδι
“Μπλιγκιντρόν και Μπανταντόινγκ!”, ένα παραμύθι που αναφέρεται στη σημασία του συμβολικού παιχνιδιού. Τι είναι όμως αυτό; Είναι το παιχνίδι, όπου το παιδί υποκρίνεται ότι ένα αντικείμενο ή μια πράξη έχει διαφορετικό νόημα από το συνηθισμένο, π.χ. ένα μπουκάλι μπορεί να γίνει από το παιδί ένας πύραυλος ή ένα καπέλο μια τεράστια, σκοτεινή σπηλιά. Εμφανίζεται κυρίως στην ηλικία των 2 χρονών και αρχίζει να ολοκληρώνεται και να φθίνει περίπου στα 6 έτη, καθώς τότε κάνει την εμφάνισή του το παιχνίδι κανόνων.
Το παιχνίδι αυτό έχει πάρα πολλά οφέλη στην ανάπτυξη του μικρού παιδιού. Το βασικότερο και σημαντικότερο είναι ότι το παιχνίδι αυτό λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά. Το παιδί αναπαριστά και ξαναβιώνει καταστάσεις που είτε το ενθουσίασαν, είτε το δυσκόλεψαν. Η αναβίωση αυτή το βοηθάει να αντιμετωπίσει το γεγονός ξανά και πλέον να ανακαλύψει τρόπους και μηχανισμούς αντιμετώπισης. Το βοηθάει στην ανάπτυξη κοινωνικών σχέσεων και δεξιοτήτων, καθώς μιμείται τους γονείς του σε καθημερινές καταστάσεις. Μαθαίνει να μοιράζεται ιδέες και αντικείμενα, να δέχεται την γνώμη του άλλου αλλά και την απόρριψη. Αναπτύσσει το λεξιλόγιό του, καθώς το συμβολικό παιχνίδι είναι γεμάτο διαλόγους και ομιλίες. Μαθαίνει να οργανώνει το παιχνίδι, τους άλλους άλλα και αυτό να μπαίνει σε μια φανταστική κατάσταση και να εκφράζει τα συναισθήματά του. Τέλος η φαντασία, η δημιουργικότητα και η ευρηματικότητα καλλιεργείται στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό.
Ας αφήσουμε το παιδί λοιπόν να “χαθεί” μέσα σε αυτόν τον υπέροχο κόσμο του συμβολικού παιχνιδιού, που μόνο θετικά στοιχεία έχει να του προσφέρει.
Σχετικά άρθρα και βιβλία:
Δείξτε μας την αγάπη σας!
Συμβουλές
Κατά τη διάρκεια του συμβολικού παιχνιδιού το παιδί βρίσκονται μέσα στο δικό τους κόσμο, στον κόσμο της φαντασίας τους. Οτιδήποτε και αν κάνει, για αυτά είναι ωραίο και σωστό. Καλό είναι λοιπόν να μην ασκηθεί κριτική στο παιχνίδι του αυτό, γιατί έτσι θα αποθαρρυνθεί και θα νιώσει άβολα και άσχημα, για κάτι που είναι πολύ φυσικό για αυτό, για το ότι παίζει.
Το παιδί χαίρεται ιδιαίτερα όταν ο γονιός παίζει μαζί του. Το σημαντικότερο όμως είναι να παίξει μαζί του ποιοτικά. Δηλαδή να μπει στο παιχνίδι με τη σύμφωνη γνώμη του παιδιού ή καλύτερα όταν του το ζητήσει το ίδιο το παιδί (μπορεί εκείνη την ώρα να μην θέλει κανέναν δίπλα του και είναι απόλυτα φυσικό και αποδεκτό) και να παίξει με τους κανόνες που έχει θέσει το παιδί στο παιχνίδι χωρίς να το αλλάξει και χωρίς να το κατευθύνει.
Όταν λοιπόν ένας γονιός ή οποιοσδήποτε ενήλικας βρεθεί σε μια τέτοια κατάσταση (όταν μπει στο παιχνίδι του) μπορεί να του δώσει κάποιες ιδέες για περαιτέρω ενίσχυση του παιχνιδιού κυρίως με ερωτήσεις ή προτάσεις που θα βάλει το παιδί στη διαδικασία της σκέψης. Για παράδειγμα, “Έχεις φτιάξει ένα ωραίο αυτοκίνητο εδώ με τα μαξιλάρια, αλλά μήπως να βάζαμε και κάποιες ρόδες;” (το παιδί αν του αρέσει η ιδέα θα ψάξει να βρει τι θα βάλει για να αναπαραστήσει τις ρόδες) ή “Έχεις φτιάξει ένα πολύ ωραίο εστιατόριο, μήπως να έβρισκες και ένα ωραίο όνομα; (θα ψάξει να βρει όνομα, ίσως φτιάξει και την ταμπέλα).
