Ένας κροκόδειλος θέλει να κάνει νέους φίλους τώρα που ξεκινάει το σχολείο. Όμως οι συμμαθητές αντικρίζουν το μεγάλο στόμα και φεύγουν μακριά. Έν ηχογραφημένο παραμύθι, που μιλάει για το δάγκωμα, μια συνήθεια αρκετά συχνή σε παιδιά μικρής ηλικίας…
Ακούστε:
Συγγραφέας:
Χαρακτηριστικά:
Κατάλληλο για παιδιά 3 – 6 ετών
Πρωταγωνιστές:
Ένας κροκόδειλος και οι συμμαθητές του
Δάγκωμα
Το παραμύθι μας,”Ένας παραξηγημένος κροκόδειλος”, πραγματεύεται μια ιδιαίτερη συμεριφορά, που εμφανίζεται σε μικρές ηλικίες παιδίων, το δάγκωμα. Μια συμεριφορά που αναστατώνει τους γονείς και αναζητούν τρόπους αντιμετώπισης. Συνήθως το δάγκωμα κάνει την εμφάνισή του ακόμη και από την ηλικία των 6 μηνών και αρχίζει να φθίνει περίπου στην ηλικία των 3 ετών. Λόγοι εμφάνισης; Πικοίλοι. Ας τους δούμε πιο διεξοδικά.
Η επαφή ενός βρέφους με τον έξω κόσμο ξεκινάει με την τροφή, δηλαδή το στόμ. Όσο μεγαλώνει, το στόμα γίνεται το πρώτο μέσο εξερεύνησης και γνώσης του κόσμου. Μέχρι τα δυο περίπου χρόνια τα βρέφη βρίσκονται στο αισθησιοκινητικό στάδιο ανάπτυξής (Piaget) μαθαίνουν τα πάντα μέσω αισθήσεων. Επίσης σε αυτήν την ηλικία ξεκινά η οδοντοφυία που πολλές φορές είναι επώδυνη. Έτσι δαγκώνουν ό,τι βρουν προκειμένου να ανακουφιστούν από τον πόνο. Επιπλέον είναι ένας τρόπος επικοινωνίας με τους γύρω του. Καθώς δεν μπορεί να μιλήσει, βλέπει τους άλλους να χρησιμοποιούν το στόμα για να μιλήσουν. Το ίδιο κάνει και αυτό με όποιον τρόπο μπορεί, δηλαδή το δάγκωμα. Μπορεί να είναι ένας τρόπος να εκδηλώσει τη χαρά, τον ενθουσιασμό ή το θυμό που μπορεί να βιώνει, αφού αυτά είναι συναισθήματα που δεν μπορεί να κατανοήσει και να διαχειριστεί ή τέλος για να τραβήξει την προσοχή των άλλων.
Είναι μια συμπεριφορά που κάτι θέει να μας πει. Για αυτό ας έχουμε ανοιχτές τις κεραίες μας και με τον κατάλληλο χειρισμό, μπορεί να εξαλειφθεί.
Σχετικά άρθρα και βιβλία:
Δείξτε μας την αγάπη σας!


Συμβουλές
- Παρατήρηση και κατανόηση του πλαισίου μέσα στο οποίο λαμβάνει χώρα το συμβάν. Δηλαδή αν αυτό γίνεται μόνο όταν π.χ. του παίρνουν το παιχνίδι ή αν γίνεται όταν χαίρεται υπεροβλικά και πάει να αγκαλιάσει κάποιον ή αν γίνεται σε πολύ μικρές ηλικίες τότε που αρχίζουν και βγαίνουν τα δόντια. Το να παρατηρήσετε το πλαίσιο μέσα στο οποίο συμβαίνει αυτή η συμπεριφορά είναι το πιο σημαντικό βήμα, γιατί θα σας βοηθήσει και στον τρόπο που θα παρέμβετε.
- Αφού παρατηρήσετε, θα δράσετε ανάλογα με την περίπτωση. Δηλαδή αν δαγκώνει από πόνο και ενόχληση λόγω οδοντοφυίας, θα μπορούσατε να του δώσετε κάποιο μασητικό ή κάτι ανάλογο που θα βοηθήσει στην ανακούφισή του. Αυτό συνήθως είναι η πιο “εύκολη” περπίπτωση.
- Αν για οποιοδήποτε λόγω, πέραν της οδοντοφυιάς, ένα παιδί δαγκώνει, να είστε σταθεροί και αυτηροί στον τρόπο που θα του μιλήσετε. Συνήθως δεν χρειάζεται πολλές κουβέντες εκείνη την ώρα, παρά μόνο ένα κοφτό “Δεν δαγκώνουμε” ή “Δεν μου αρέσει αυτό”. Η φράση που θα χρησιμοποιήσετε είναι στο χέρι σας, απλά αυτό που θα πρέπει να κατανοήσετε είναι ότι εκείνη την ώρα δεν χρειάζονταί πολλά λόγια. Αυστηρός τόνος και μικρές φράσεις. Το δάγκωμα δεν είναι παιχνίδι, άρα δεν γελάμε γιατί το βρίσκουμε “χαριτωμένο” ή “γλυκούλι”.
- Βρείτε μαζί με τα παιδιά τρόπους με τους οποίους χρησιμοποιούμε το στόμα μας. Π.χ. γελάμε, τραγουδάμε, μιλάμε, φυσάμε, τρώμε και ότι άλλο έρεθει στο μυαλό των παιδιών σας.